Stefan Nieuwenhuis (Eerbeek, 1972) werd in 2012 verkozen tot Stadsdichter van Groningen. Bij de feestelijke bekendmaking stak een gure poolwind op die twee jaar later nog niet was uitgeloeid. Toch maakte hij veel interessante dingen mee: hij droeg voor op feesten en jubilea, schreef een gedicht voor de stadstram die er nooit kwam en regelde dat leegstaande winkelpanden werden opgevrolijkt
met poëzie. Je kunt zeggen dat alles dus toch nog goed is gekomen. Stefan Nieuwenhuis schrijft voor NRC en is docent aan de Schrijversacademie.
‘We gunnen elkaar het licht in de ogen niet. Het zal in de meeste subcultuurtjes niet anders zijn, maar het is weinig poëtisch wat er hier plaatsvindt.’ Ze zet haar glas op de bar. ‘Laat staan verheffend.’ Daar heb ik niets aan toe te voegen. Dat heb je mooi gezegd,’ lispel ik.
Vanaf 20 min 39 sec vertelt Stefan Nieuwenhuis uitgebreid over inspiratie en achtergronden van zijn vermakelijk roman “Zo vergeefs is het niet”, die het dichtersmilieu in een fictieve stad behandelt. Klik op de Spotify-icon om het te beluisteren.
