Samenvatting

Bob den Uyl (1930-1992) schreef niet alleen verhalen. Tussen de bedrijven door had hij de behoefte in het kort een gevoel, gedachte of ervaring te verwoorden: in poëzie, gedichten als en anekdotisch commentaar op zijn leven. Zo schrijft hij in de loop der jaren, in de marge van zijn schrijverschap, tientallen gedichten. In de gedichten uit de laatste tien jaar van zijn leven wordt de ironie steeds verder naar de achtergrond gedrongen, om plaats te maken voor weemoed.

Gauw tevreden zijn is een gave is geselecteerd en wordt ingeleid door Nico Keuning, de biograaf.
We zijn nu, zei de gids,
op ’t hoogste punt gekomen.
Wie hoger wil dan hier
zal verder moeten dromen.