Samenvatting

De samenleving is in crisis. Economisch, sociaal en mentaal lijken we aan het eind van ons Latijn. Het proces van groeiende ongelijkheid tussen overwinnaars en verliezers lijkt zich autonoom te voltrekken. Het geloof in een betere toekomst is weggevallen. Politici, institutionele partijen en burgers wijzen naar elkaar als het gaat om het vinden van een uitweg. In de relatie tussen overheid en
burger lijkt wantrouwen de norm. Medewerkers van organisaties uit het maatschappelijk middenveld erkennen de problemen, maar
zitten gevangen in hun organisatiedoelen. Experimenten die tot nieuwe verhoudingen moeten leiden, lopen steeds weer vast in de
weerbarstigheid van de bestaande belangen. Van burgers, intermediaire instituten en overheid worden nieuwe rollen verwacht. We komen erachter dat we bij de zoektocht naar die nieuwe rollen in hetzelfde schuitje zitten. En, dat we elkaar vasthouden in de bestaande verhoudingen. We zitten in een fuik.

Hoe is het zover gekomen?

Herman van Wamelen vertelt ons zijn verhaal. Hij geeft ons een spannende inkijk in het functioneren van de gemeentelijke overheid. Hij laat ons zien hoe kwesties van politiek, organisatie en persoonlijke mentaliteit met elkaar samenhangen. Aan de hand van sprekende voorbeelden uit de praktijk worden we meegenomen in de samenhang tussen de begrippen verhaal, schaal en moraal. De inkijk van binnenuit geeft genoeg reden tot cynisme. Toch is het verhaal geen aanklacht. Eerder een dringende oproep om onze conclusies te trekken, onze verbeeldingskracht te gebruiken en in beweging te komen.

Dit boek is momenteel niet op deze website te bestellen, maar wel verkrijgbaar in verder iedere fysieke en online boekhandel.