En de zon komt op en 53 andere verhalen
Gavrilov, Anatoli
ISBN: 978 90 72247 27 8
Pagina's: 288
Afmetingen: 200 x 125 mm
Prijs: € 18.50
 |
|
Het vierde deel in de serie Nieuwe Russen: NR.004.
U kent de oude Russen, niet de nieuwe. Ten onrechte. Deze reeks probeert in een leemte te voorzien. Jaarlijks komen twee titels uit. Vooral belangrijk, baanbrekend werk van schrijvers van nu. Maar incidenteel ook vergeten werk van klassieke schrijvers. Of schitterend werk van vergeten schrijvers. Dood of levend. Maar altijd van superieur niveau. Op den duur een soort Russische bibliotheek van de XXI-ste eeuw.
Omschrijving
Anatoli Gavrilov is h�t grote voorbeeld voor een jonge generatie Russische schrijvers als Oleg Zobern (auteur van Stil Jericho) en Dmitri Danilov (auteur van Zwarte en groene) die als respectievelijk nummer 2 en 3 verschenen in de serie Nieuwe Russen. Gavrilovs verhalen, vaak niet langer dan een pagina of twee, schetsen het uitzichtloze Russische bestaan maar staan tegelijkertijd vol geestige details. Ondanks dat de schrijver weinig over zijn personages en hun levens loslaat weet hij hun werelden in prachtige beelden op te roepen.
Vertaald uit het Russisch door Arie van der Ent.
Auteur
Anatoli Gavrilov (1946) woont in de stad Vladimir, 200 km ten oosten van Moskou. Hij werkte jarenlang als telegrambezorger voordat kort na de �perestrojka� zijn eerste verhalenbundel Op de drempel van het nieuwe leven (1990) werd gepubliceerd die de aandacht trok van de lezers en de kritiek, zowel in Rusland als in het buitenland. Gavrilov is te gast tijdens Hotel van Hassel, het internationale weekend rondom het korte verhaal dat Sanneke van Hassel van 16-18 april 2010 organiseert in De Balie in Amsterdam.
Fragment
�Een van onze kippen is verdwenen. Een poging om via de methode van de deductie de verblijfplaats van de kip vast te stellen. �Kutkloten!� schreeuwde moeder. �Ga zoeken!� Naar het braakliggende terrein gelopen, naar de kalkput, naar het ravijn, naar de vuilstort � zonder resultaat. Een poging om buurman B. over de kwestie van de verdwenen kip te ondervragen eindigde met een onaangenaam exces: buurman B. gaf me een schop onder mijn kont.�
Uit: �Op de drempel van het nieuwe leven�
Recensies
'Gavrilovs vertellingen zijn zeer kort, meestal twee pagina's, en ze zijn in zichzelf gekeerd. Omdat er veel in wordt weggelaten en overgangen niet of nauwelijks worden gemarkeerd, moet je ze langzaam lezen, herlezen, op je hoede zijn - als bij sommige po�zie. Dan laten ze uiteindelijk het eenvoudige verhaal zien waar het om gaat, zonder het raadsel ervan op te lossen. Het is niet voor niets dat Gavrilov door zijn Russische collega's een writer's writer wordt genoemd.' | Ton Rozeman in De Groene Amsterdammer
'Drie zinnen, drie plotselinge overgangen, je bent meteen op je hoede. Die plotselinge overgang noemt de schrijver A.L. Snijders de koude verbinding. Ik hou heel erg van de koude verbinding. De koude verbinding is een antiliteratuurregel en daarom mooi. (Ik hou ook van mussen die zomaar van het dak vallen, en van beschrijvingen van geweren aan de wand en dat dan niet met die geweren zal worden geschoten.)' | Maarten Moll in Het Parool
Verdere informatie
� Interview met vertaler Arie van der Ent op de korte-verhalenwebsite ShortStory.nu. |
|
|
