Venus in het gras

Beschrijving

Fragment hoofdstuk 1

Het eerste licht lekt over de horizon. De lucht is menthol en steranijs, de geur van een zomerochtend. Het vochtige gras van de achtertuin wringt zich tussen mijn tenen. Ik loop naar de appelboom. De witte bloesem is uitgevallen.

Achter de boom strekt zich grasland uit. In mijn hand heb ik een appel, meegenomen van de fruitschaal in de keuken. Nog een paar maanden, dan zullen de takken van de boom buigen onder het gewicht van voldragen vruchten.

Ik blijf staan, luisterend naar vinkjes die elkaar in de heg nafluiten. Een merel dringt zicht op. De tijd verstrijkt. Een steenrode aardslak is half op mijn linkervoet gekropen. Ik hurk neer. De naakte slakkenhuid verkrampt onder mijn aanraking. Ik til het dier op en zet hem terug in het gras. Een slijmerig spoor blijft achter op mijn voet. Voorzichtig haal ik mijn vinger erdoorheen. Het lijkt op rauw eiwit, even troebel maar minder stroperig. Ik proef ervan. Het heeft geen smaak, hoogstens een ondertoon van grond, vochtige aarde vermengd met zweet.

Ik trek mijn vertrouwde nachthemd uit. De koele lucht rilt langs mijn lijf, niet anders dan bij de slak. Ik stap uit mijn slipje. Dan kijk ik voor een laatste keer om naar het huis.